wp5011581f_0f.jpg
wp1f258877.png
wp1e42111a.png
wp85d8da62.png
wpd644225c_0f.jpg
wpdf24c304.png

 

Le Petit Bois ligt op een helling en dat merk je al direct bij aankomst. De eerste etage van de boerderij ligt aan de weg maar de begane grond kan alleen bereikt worden via de trappen die zowel links als rechts van de boerderij naar beneden lopen. Het terrein rond de boerderij is terrasvormig aangelegd. Tussen de terrassen liggen oude stenen muren die op sommige plaatsen zijn ingestort. Bij de put voert een trap verder omlaag naar de voormalige moestuin vanwaar je af kunt dalen naar een klein beschut dal. Hier ligt het “klaverveld” dat we zo noemen omdat er vroeger klaver voor de schapen werd verbouwd. Het huis ligt temidden van bomen en struiken. Rond de boerderij is op elk uur van de dag zon en schaduw te vinden.

 

De maaltijden gebruiken we graag op het terras beneden. Overdag wordt de zon getemperd door het blad van de blauwe regen en met een parasol erbij is het hier meestal wel uit te houden. In de zomer is de temperatuur op dit terras vaak tot na middernacht aangenaam doordat de muren van de boerderij de warmte nog lang blijven afgeven. De decoratieve put gebruiken we sinds de komst van de waterleiding niet meer. Door een lek raakt hij niet meer zo vol als voorheen. Van de vroegere laag helder water van ca 3 m rest tegenwoordig slechts een modderig laagje van maximaal 30 cm.

 

Als je geklingel hoort, kunnen het jagers zijn die met hun honden op zoek zijn naar wild of de schaapskudde is in de buurt. Een leuk gezicht hoor die schapen maar niet iedereen op het plateau is er blij mee. Vroeger graasden ze onder de hoede van madame Hiler op het plateau. Zij hield ze altijd goed in de gaten. Tenminste als ze niet werd afgeleid door een kletspraatje want dat was een welkome afleiding voor haar. En...ja, dan ineens waren de schapen er vandoor en moest madame Hiler het kletspraatje onderbreken om achter de kudden aan te gaan. `Héé` en `hoo` hoorde je dan over het plateau, net zolang tot de kudde weer bij elkaar was. Nu haar zoon de kudde verzorgt, lopen de schapen overal rond en eten soms de beplanting van de buren op. ‘S Avonds gaan ze echter op stal en dan hoor je de zoon zich soms al mopperend door het struikgewas bewegen op zoek naar zijn kudde terwijl de schemering zijn intrede doet.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

wp00000000.png

 

Le Petit Bois biedt uitzicht op het dal dat vanaf de Rhône richting Privas loopt. Aan de overkant van dit dal liggen de fluwelige hellingen van het Foret Domanial de Barrès. De stipjes tegen de heuvel zijn de caravans van Camping Le Merle Roux. In het dal liggen plaatsjes als Brune, Chomérac en St Symphorien-s-Chomerac die vanaf de boerderij niet zichtbaar zijn. Sinds eind 2014 loopt er een mooie fietsroute over het voormalige treinspoor van Le Pouzin naar het mooie oude stadje Chomerac. Voor fietsliefhebbers een leuke manier om iets de omgeving te zien.

 

De natuur op het plateau is ruig. Droge zomers, de Mistral en soms zelfs de Sirocco zijn hier debet aan. Maar in het voorjaar loopt al het groen weer fris uit en vind je overal bloemen. Dan kleurt de tijm de hellingen paars met roze. Het felle geel van gaspeldoorn en struikjasmijn steekt er mooi bij af. De bloempjes van het witte- en gele zonneroosje lichten hier en daar helder op en de toeven blauw van een vlasachtige geven een extra noot aan het pallet. Bijzondere bloemen zijn er ook zoals o.a. de bijenorchis en de mannetjesorchis (1e foto ). Rondom de boerderij staan bossen valeriaan in wit, roze en rood en in het voorjaar bloeien de irissen  die papa vroeger heeft neergezet.

wp73ff89a2.png

 

In de moestuin stonden vroeger frambozen, rozemarijn- en lavendelstruikjes. Ze zijn helaas verdwenen evenals de kersen-- en abrikozenbomen. De kersen oogst viel overigens meestal zwaar tegen doordat hongerige vogels de rijpe kersen inpikten. De abrikozen oogst was wel de moeite waard. De abrikozen waren prima te eten en wat overbleef werd tot potjes smakelijke jam verwerkt. Wel staan er nog laurierstruiken en pruimenbomen. De paarse pruimen verwerkten onze ouders vroeger tot Prunes aux épices. Heerlijk mer ijs. De blaadjes van de laurier gebruiken we nu nog regelmatig in o.a. Stoofschotels. Bij een zijde boerderij horen moerbeibomen. Helaas, er staat nog slechts één moerbei en die is er erg slecht aan toe.

wp49dc3a80_0f.jpg
wp78509cb8_0f.jpg
wpf38cbc13.png

wpec31a163.png

wpb3c2380c.png

wp4f2117e1.png

wp172a5e7b.png

wp05b463d7.png

wpa5b5a2f2.png